Επικοινωνία |
Βοσπόρου &
Παλαιολόγου
187 55 Κερατσίνι
Τηλ:
21040021 85, 2104014420
Fax:
210 4000 606 |
|
|
| |
| Απόκριες στο
Σχολείο 2012 | |
|
| |
|
|
|
Το χορευτικό συγκρότημα
των
σχολείων μας
με τη δασκάλα τους
Αρετή Μοσιάλου
| |
|
|
Το
γαϊτανάκι: Στην κορυφή ενός κονταριού
στηρίζονται χρωματιστές κορδέλες. Κάποιος κρατά
όρθιο το κοντάρι, ενώ τις κορδέλες τις
κρατούν μασκαράδες που χορεύουν κυκλικά γύρω
απ’ αυτό. Σιγά-σιγά, καθώς χορεύουν και
κινούνται σε αντίθετη φορά, πλέκουν τις
κορδέλες τους πάνω στο κοντάρι, μέχρι αυτό
να καλυφθεί ολόκληρο. |
 |
Στην παλιά Αθήνα και κυρίως στην Πλάκα,
οι
μασκαράδες χτυπούσαν τις πόρτες των σπιτιών
και οι νοικοκυρές τους πρόσφεραν λουκουμάδες.
Πετούσαν ο ένας στον άλλο φασόλια, φακές ή
ρύζι μέσα σε κλίμα ξέφρενου κεφιού. Τα υλικά
αυτά σήμερα έχουν αντικατασταθεί με
χαρτοπόλεμο και σερπαντίνες. Στο σχολείο μας
φτιάξαμε αυτοσχέδιες μάσκες! |
Αποκριάτικο πάρτι για τους μεγάλους μαθητές! |
|
 Η
|
Ο χαρταετός φαίνεται να άνοιξε για
πρώτη φορά τα πολύχρωμα εύθραυστα φτερά του περίπου
στα 1000 π.Χ., και έκτοτε δεν έπαψε να χρωματίζει με
τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τον ουράνιο θόλο, από
την Ανατολή έως τη Δύση.
Από την Κίνα, φτιαγμένος από μετάξι και μπαμπού, με
τη μορφή του δράκου που ήταν ιερό, θεϊκό σύμβολο,
αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας για τον λαό,
πέταξε μακριά.
Πέταξε στην Κορέα κι από εκεί στην Ινδονησία και τη
Μαλαισία, για να φτάσει στην Ιαπωνία, όπου
εμπλουτίστηκε με περισσότερο έντονα χρώματα και πήρε
τη μορφή των αυστηρών Σαμουράι. Στη Βόρεια Ινδία,
εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι αιθέριοι χορευτές
υποδέχονται την άνοιξη, σε γιορτές που έχουν τις
ρίζες τους στην ινδουιστική μυθολογία.
Τον 4ο π.Χ. αι., στην αρχαία Ελλάδα, σύμφωνα με τις
πηγές, ο αρχιμηχανικός Αρχύτας του Τάραντος
χρησιμοποίησε στην αεροδυναμική του τον αϊτό.
Παλαιότερη αναφορά θα μπορούσε να θεωρηθεί η
απεικόνιση σε ελληνικό αγγείο της κλασικής περιόδου
μιας κόρης που κρατά στα χέρια της λευκή σαΐτα δεμένη
με νήμα, ένα είδος αϊτού δηλαδή, και την οποία
ετοιμάζεται να πετάξει. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η
χρήση του χαρτιού δεν ήταν ακόμη γνωστή, εικάζουμε
ότι τα χρόνια εκείνα, τα όποια πειράματα ή παιχνίδια
με αϊτούς θα πρέπει να τα έκαναν με πανί, αντίστοιχο
με αυτό που χρησιμοποιούσαν στα πλοία έως και τα
μεσαιωνικά χρόνια. Πολύ αργότερα, ο Μάρκο Πόλο,
γυρίζοντας από τα ταξίδια του, φέρνει το χαρταετό
στη Μεσαιωνική Ευρώπη.
0 χαρακτήρας του εξαγνισμού, τον οποίο πολλοί
απέδιδαν στο πέταγμα του χαρταετού, με τον καιρό
γίνεται απολαυστικό παιχνίδι, επιστημονική έμπνευση
και πηγή μιας διαρκούς ικανοποίησης του ανθρώπου για
την υποταγή της ύλης στα πιο ευφάνταστα και τολμηρά
του όνειρα. 0 χαρταετός, στη μακραίωνη ιστορία του,
χρησιμοποιήθηκε ποικιλοτρόπως: για τη μέτρηση της
Θερμοκρασίας και της ταχύτητας των ανέμων, για
μελέτες της ατμόσφαιρας και του ηλεκτρισμού, αλλά
ακόμα και για αεροφωτογραφίσεις.
πηγή |
|
|
|
| | |
| |
Τσικνοπέμπτη για όλους.
Την 2η εβδομάδα της Αποκριάς το γλέντι κορυφώνεται
την Τσικνοπέμπτη όταν σ’ όλα τα σπίτια μυρίζει
κρέας ψητό και οι άνθρωποι γλεντούν. Έτσι έγινε και
στο σχολείο μας οι δάσκαλοι και οι γονείς έψησαν και οι
μαθητές το γιόρτασαν!
|
Ταραμάς, χαλβάς, ντολμάδες, λαγάνα και όλα τα λοιπά
σαρακοστιανά εδέσματα που επιτάσσει το
έθιμο τα τηρήσαμε στο σχολείο μας!
Μάσκες...
Οι Απόκριες
Η
λέξη, «Αποκριά» σημαίνει το τέλος
της κρεοφαγίας. Σ’ αυτές τις τρεις
εβδομάδες το πλούσιο φαγητό και
το ποτό συνοδεύουν το χορό και
το τραγούδι, μέχρι να αρχίσει
η νηστεία και η προσευχή για
τα Πάθη και την Ανάσταση του
Χριστού. Το χρονικό αυτό διάστημα
ονομάζεται και Τριώδιο.
Οι
Αποκριές συμπίπτουν με τον ερχομό
της άνοιξης, της αναγέννησης της
φύσης και συνδέονται με πανάρχαιες
τελετουργίες για τη γονιμότητα
της γης. Χαρακτηριστικά της γιορτής
είναι τα αστεία, τα πειρακτικά
τραγούδια, ο χορός, το ξεφάντωμα και
κυρίως η μεταμφίεση.
Όλα
αυτά φαίνεται να έχουν τις
ρίζες τους στη λατρεία του
Διονύσου, του μυθικού Θεού του
κρασιού και του γλεντιού.
Καθαρά Δευτέρα είναι το τέλος των Απόκρεω και η
πρώτη μέρα της Σαρακοστής. Γιορτάζεται στην εξοχή με
νηστίσιμα και κρασί, γι’ αυτό και γυρίζουν μεθυσμένοι.
Συνεχίζεται η ευθυμία με τραγούδια και διασκεδάσεις. Κάθε
τόπος πέρα των κοινών εθίμων, έχει και τα δικά του ξεχωριστά
έθιμα. Τα κοινά έθιμα είναι το άζυμο ψωμί δηλαδή η λαγάνα,
και τα λογιών νηστίσιμα φαγώσιμα (μαρουλάκια, κρεμμύδια και
σκόρδα, ταραμάς, ελιές, φασολάδες λευκές, βοβριά, κ.α.)».
|
